“… hauntingly brillant” – LOCK Magazine
“… cutting-edge pop” – Beats Per Minute
“Om smoorverliefd op te worden…” – De Volkskrant
Op 13 juli bracht Lena Hessels haar tweede EP ‘then when will it’ uit. De nummers van deze EP zijn kwetsbaarder en dichterbij dan de tracks die tot nu toe zijn uitgebracht. Het weergeeft de zachtere kant van opgroeien en een droom hebben. De EP is een momentopname van wanneer nog niet alles is zoals het moet zijn, zonder dat hier negatieve gevoelens aan vastzitten: ‘In ‘Rigastraat 2 106’ hoor je me over de track zeggen “het klopt nog niet helemaal.” Maar it felt right, dus hij staat op de EP zoals ik het toen in mijn ouders woonkamer achter de piano heb opgenomen. De EP gaat om de zoektocht naar wanneer iets klopt en hoe dat eruit ziet.’ Op de vier tracks openbaart Lena over haar zoektocht, haar gevoelens en haar mentale gezondheid. ‘Ik hoop dat het een veilige thuishaven kan zijn voor mensen.’
‘I’ve been seeing colours’
‘Het voelt als thuis. Het is safe, geen tierelantijntjes of stoer doen.’ In de EP trekt Lena luisteraars dichter naar haarzelf toe. ‘Het is een open vizier over hoe het met me gaat.’ Op jonge leeftijd ervoer Lena de krochten van depressie en realiseerde gaandeweg dat het verweven is met haar leven. Dat het thema terugkeert en zich herhaalt in haar leven geeft Lena geen paniek of angst: ‘Ik zal er steeds beter mee leren dealen. It’s a part of life.’ In de focus track van de EP: ‘6’ weerspiegelt de artiest haar ervaring met depressie. De song bestaat uit twee helften. ‘Er is altijd een hele lange tocht naar beneden en daar blijf je even’, dit wordt gereflecteerd in de rauwe vocals en missende beat van de eerste helft. Dan komt de beat precies in het midden van de track; ‘De stuw voorwaarts. Het is dat moment waarop het klikt en je voelt dat je weer kan gaan. I’ve been seeing colours. I will be alright.’
Pre-save de EP hier.
